فواید استفاده از سیستم گرمایش از کف
فواید استفاده از سیستم گرمایش از کف
اسایش و آرامش در بالاترین حد ممکن : درجه حرارت ثابت و دائمی در کلیه طول زمستان
در نزدیکی کف ساختمان و در محلی که شما قرار دارید وجود خواهد داشت . این
حالت بسیار دلپذیری است که محیط اطراف پا گرم بوده و هوای مورد تنفس گرمای
زیادی نداشته باشد. پروفیل دمایی سیستم گرمایش کفی به پروفیل ایده آل بسیار
نزدیک است، گرما به آرامی از کف به سمت سقف منتشر می شود، پای گرم و سر
خنک میباشد که به حفظ سلامت کمک زیادی می نماید.
ثابت بودن حرارت : به
علت جرم بسیار پوشش کف ساختمان در صورت هر گونه قطع برق و یا عوامل دیگر
که باعث توقف حرارت دهی مرکزی باشد ، مدت زمان سرد شدن آپارتمان بسیار
طولانی تر از سایر روش ها می باشد . در این سیستم ابتدا مدت زمانی طول می
کشد تا کف زمین به درجه حرارت مطلوب برسد ، ولی پس از گرم شدن این حرارت به
صورت با ثبات تری در طول مدت زمستان مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
سبکی
وزن ساختمان ، افزایش ارتفاع اتاق ها : به علت استفاده از یک نوع لوله با
سایز پایین و همچنین حذف عبور لوله های تاسیساتی از روی یکدیگر که عموما
باعث بالا آمدن کف واحدها و پر کردن کف در زمان ساخت می شود ضخامت پوشش به
مقدار زیادی کاهش می یابد. این امر ضمن کم کردن وزن ساختمان و در نتیجه
استقامت بیشتر آن موجب افزایش ارتفاع سقف واحدها نیز می گردد.
صرفه جویی در مصرف سوخت : به علت تماس مستقیم
افراد با منبع گرمایش درجه حرارت اتاق در درجات پایین تری تنظیم می گردد.
این امر موجب صرفه جویی 25 الی 40 درصد در مصرف سوخت خواهد شد.
آزادی
عمل در دکوراسیون داخل منزل : بعلت قرار گرفتن این سیستم در داخل کف زمین
اثاثیه را میتوان در هر گوشه از ساختمان قرار داد . این امر بخصوص در
واحدهای کوچکتر و اتاق خوابهای بافضای محدود ، ملموس تر خواهد بود.
هوای
پاکیزه تر و خشک نشدن هوا : در سیستم رادیاتوری ، عموما هوای اتاق خشک می
شود . در بسیاری از موارد با قرار دادن کتری آب به روی رادیاتور سعی در
افزایش رطوبت اتاق می شود . این مشکل در سیستم گرمایش کفی نمودی نخواهد
داشت.
تمیزی دیوارها و اثاثیه منزل : به علت سیکل گردش هوای داغ در
زمان استفاده از رادیاتور عموما دیوارهای بالای رادیاتور به مرور زمان سیاه
شده و دوده را بخود جذب می نماید . در سیستم گرمایش کفی این مشکل برطرف
شده و دیوار ها و سایر لوازم در طول زمان سیاه نخواهد شد.
افزایش ارزش منزل
: استفاده از سیستم گرمایش کفی موجب افزایش ارزش منازل می شود اگر چه نصب
این سیستم از لحاظ هزینه تفاوت چندانی با سیستم حرارت توسط رادیاتورهای
مرغوب ندارد ، ارزش افزوده آن برای ساختمان بسیار بیشتر خواهد بود.
استفاده
از منابع حرارتی مختلف : سیستم گرمایش کفی می تواند از منابع مختلفی برای
تامین گرمایش استفاده کند . موتور خانه ، پکیچ و حتی حرارت خورشیدی می
توانند در این سیستم مورد استفاده قرار گیرند. خشک تر باقی ماندن زمین های
مرطوب و یا خیس :
در صورت نصب سیستم گرمایش کفی در محل هایی مانند
آشپزخانه ، سرویس های بهداشتی و زیر زمین ، در صورت خیس شدن کف این محل ها
به علت شستشو٬ آن بسرعت خشک خواهد شد.
تاریخچه
60
سال پس از میلاد مسیح به خواص و راحتی گرمایش از کف پی برده بودند. در آن
زمان رومیان با ایجاد کانال های هوای گرم در زیر زمین و یا با گرم کردن
زمین حمام ها با آتش از زیر سطح , محیط خود را به شیوه ای بسیار مطلوب گرم
می نمودند. دو هزار سال بعد (طی 30 سال گذشته) با اختراع سیستم های
هیدرونیک و پمپ های انتقال سیالات در اروپا، سیستم گرمایش از کف (به خصوص
با لوله های PE-X) به یکی از رایج ترین شیوه های مدرن گرمایشی تبدیل
شد.آشنایی با سیستم های گرمایش از کف با افزایش روز افزون جمعیت و همچنین
کاهش منابع انرژی، مصرف بهینه انرژی امری بدیهی می باشد. در این راستا نقش
سیستم های گرمایشی بهینه ساختمان ها و مجتمع های مسکونی در کنترل و بهینه
سازی مصرف انرژی مهم و قابل تامل می باشد. سیستم حرارتی گرمایش از کف که
انتقال حرارت به صورت تشعشعی (تابشی) سهم زیادی در فرآیند گرمایشی آن
دارد، درمقایسه با سایر سیستم های حرارتی نه تنها در صرفه جویی و بهینه
سازی مصرف انرژی بلکه در مقوله رفاه و آسایش ساکنان ساختمان ها دارای نقاط
قوت بسیاری می باشد. در سال های اخیر، سیستم گرمایش از کف در کشورهای
اروپایی و آمریکا بسیار متداول شده است و دلیل این گسترش روز افزون بهینه
بودن مصرف انرژی، توزیع یکسان گرما در تمامی سطح و فضا و دوری از مشکلات
موجود در سایر روش ها ، به عنوان مثال سیاه شدن دیوارها، گرفتگی و پوسیدگی
لوله ها و… می باشد. استفاده از روش گرمایش از کف جهت گرمایش محل سکونت از
دیرباز به طرق مختلف انجام می گرفته است. بطوری که رومی ها زیر کف را کانال
کشی کرده و هوای گرم را از آن عبور می دادند و کره ای ها دود حاصل از سوخت
را قبل از اینکه از دودکش عبور کند از زیر کف انتقال می دادند. در سال
1940 نیز فردی بنام سام لویت برای این منظور لوله های آب گرم را در زیر کف
قرار داد. در کشور ایران نیز در مناطق کوهستانی و سردسیر ازجمله آذربایجان
این روش مورد استفاده قرار می گرفته، که بیشترین مورد استفاده آن در حمام
ها بود.
